TEMAT: Oszuści a polskie prawo

Ciekawe, że polskie prawo nie zainteresuje się tymi oszustami co im się udowodni
tzw. korekty liczników lub BEZWYPADKOWE złomy. Powinni dla przykładu kilku ukarać wysoką grzywną to może reszta by się przestraszyła.
Pod tym względem to w Polsce istnieje samowolka,
Po nowym roku planuje kupić Mazde3 lub Golfa5 za ok 40tyś, ale powiem szczerze włos na głowie się jeży jak czytam o tych przekrętach.
Ale liczę na was forumowicze ,że jak przyjdzie odpowiedni czas na zakup, to z waszą pomocą coś ciekawego kupię.

www.bezwypadkowy.net/forum/45-warto-wied...z-auta-przed-zakupem

Biorą ale bardzo powoli i do tego już chyba ktoś musi mocno namieszać ...

Oszustwo polega na doprowadzenia innej osoby do niekorzyst­nego rozporządzenia mieniem poprzez jeden z trzech sposobów określonych w art. 286 k.k.:

- wprowadzeniu w błąd,

- wyzyskaniu błędu innej osoby,

- wyzyskaniu niezdolności do należytego pojmowania przedsię­branego działania przez inną osobę.

Wprowadzenie w błąd osoby przez sprawcę przy oszustwie bę­dzie polegało na wytworzeniu w świadomości tej osoby fałszywego obrazu pewnego stanu rzeczywistego (np. przez twierdzenie, że sprzedawany pojazd jest "bezwypadkowy", "bezpowodziowy").

Nie osiągnięcie przez sprawcę oszustwa zamierzonej korzyści majątkowej jest dla zaist­nienia przestępstwa oszustwa bez znaczenia (usiłowanie jest zagrożone tą samą karą jak oszustwo dokonane)

Jeżeli „pokrzywdzony" świadomie niekorzystnie rozporządza mieniem, wówczas nie ma przestępstwa oszustwa.

Jeżeli jakaś osoba nakłania kontrahen­ta do zawarcia transakcji ryzykownej, a kontrahent uświadomił sobie istnienie ryzyka, takie zachowanie nie może być traktowane jako oszustwo.

Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § l k.k. jest występ­kiem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Ponadto sąd - obok kary pozbawienia wolności - może wymierzyć także grzywnę.
Polecam artykuł :

biznes.interia.pl/prasa/ergo/news/wady-a...nternet,1427383,6449

Dzięki "donkryulto" znalazłem ten artykuł w kodeksie karnym.
Poniżej załączam treść:
Dobrze dołączyć ten art. do umowy kupna.

Art. 286. § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.
§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 4. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.



Teraz trochę tekstu prawniczego:

Dla bytu tego przestępstwa niezbędne jest aby celem sprawcy było osiągnięcie korzyści majątkowej, i to niezależnie od źródła jej pochodzenia; korzyść ta nie musi więc pochodzić od osoby, wobec której sprawca kieruje przewidziane tym przepisem działanie. Może ją uzyskać od innej osoby za pośrednictwem tej na którą próbuje wpłynąć. Ustawowe znamię, stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 § 1 k.k., wypełnione zostaje wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia.
Pojęcie korzyści majątkowej, konkretyzującej cel działania sprawcy (animus lucri faciendi) w wykładni prawa karnego zawsze było rozumiane szeroko, jako współczesne i przyszłe przysporzenie mienia, spodziewane korzyści majątkowe, ogólne polepszenie sytuacji majątkowej. Korzyść majątkowa jest zatem pojęciem szerszym niż przywłaszczenie mienia, stanowiące cel działania sprawcy (animus rem sibi habendi) przy popełnieniu innych przestępstw przeciwko mieniu (kradzież, przywłaszczanie). Dlatego też, dla realizacji znamienia działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca wcale nie musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych zabiegów. Może on nawet zakładać zwrot mienia pokrzywdzonemu, zamierzając jednak osiągnąć korzyść majątkową płynącą z rozporządzenia mieniem, przejawiającą się w każdej innej postaci, niż jego przywłaszczenie.
Dla przypisania winy konieczne jest wykazanie, że elementy przedmiotowe oszustwa były objęte świadomością sprawcy, który, chcąc uzyskać nienależną korzyść majątkową, działa świadomie w określony sposób, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że działa z zamiarem bezpośrednim – kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania.